Mijn eerste vraag aan nieuwe cliënten is eigenlijk altijd “Wat brengt jou hier?” En dan komt er zoiets als “ik zit niet goed in mijn vel” “ik ben al een tijdje niet blij met mijn leven” “het wil gewoon niet”. Dat is zo’n herkenbaar rot gevoel. Ik ben daar ook geweest, en kom daar zo nu en dan nog steeds wel eens. Op die plek waar er maar geen uitweg lijkt te zijn. Waar je maar in rondjes rond blijft draaien. Jezelf helemaal vastdraait in je gedachten. Allerlei emoties die je niet altijd thuis kunt brengen, maar die er wel zijn. Maar waar je dan vervolgens geen weg mee weet.
Er zijn een paar dingen die je kunt doen, om jezelf een beetje te helpen. En ik weet dat dat in je eentje moeilijker is, dan als er iemand is die met je meevoelt, met je mee kijkt, met je mee denkt en je een andere wereld laat zien, dan die jij nu op dit moment kunt zien. Want die wereld is er. Wat we zien, wordt grotendeels bepaald door ons eigen hoofd, de manier waarop we denken. En daarmee wat we denken. Klinkt gek? Dat snap ik. Toch werkt het zo. Ga maar na. Op een goeie dag denk je niet aan alle narigheid die er kan gebeuren, dan zie je de mooie bloemen in de berm. Dan hoor je de vogels fluiten en zie je de zon. Op een slechte dag zijn al die dingen er ook, maar die zie je dan niet, want je hoofd zit vol met gedachten over narigheid, over alles wat er niet goed gaat, hoe het allemaal tegen zit en hoe de dingen voor jou allemaal niet zijn weggelegd.
Als je op dat punt bent aanbeland, dat punt van geen uitweg, laat dan eens tot je doordringen, dat dat wat je denkt niet per se de waarheid is. Er was namelijk ook een tijd, of er zijn ook momenten, dat de wereld er heel anders uitziet en jij heel andere gedachten hebt. Weet gewoon dat gedachten komen en gaan en probeer ze eens te laten voor wat ze zijn. Alleen maar gedachten. Niet DE werkelijkheid.
Natuurlijk kan in alles een stukje werkelijkheid zitten. Ik verloor 2 weken geleden heel plotseling mijn paard. Mijn wereld stortte even in. Het verdriet was te groot om nog normaal te kunnen functioneren. Ik wist niet meer of ik nog wel op de juiste plek was. Letterlijk. Ik ben hier op deze plek komen wonen door Unique, mijn paard. En nu is hij er plotseling niet meer. Wat moest ik hier dan nog?!
Wat ik dan doe op zo’n moment? Dat vragen mensen mij vaker. Ik laat ze er zijn, die gedachten en stroom ook echt wel eens met ze mee. Dat wil zeggen, dat ik ze dan geloof, dat ik er bijna naar wil gaan handelen. Ik laat ook de emoties er gewoon maar zijn en als ze me lijken te overstromen, dan ga ik slapen of juist wat doen. Ik weet dat ze voorbijgaan. Ik ken het proces. Het is niet de eerste keer dat ik afscheid moest nemen van een dierbare. En ik probeer telkens weer naar mezelf terug te keren. Door mijn rituelen te doen, die ik zo heb gedurende de dag. Door afleiding te zoeken als ik dat nodig heb, of juist in stilte te zitten als dat me helpt. Daarin volg ik mijn gevoel en mijn intuïtie. Nu ben ik 2 weken verder. Het verdriet is er nog. Natuurlijk. Maar de gedachten over of ik hier wel hoor en moet zijn, die zijn er niet meer. Natuurlijk hoor ik hier!
Mijn boodschap van vandaag is vooral: geloof niet alles wat je denkt! Geef jezelf eens wat tijd en ruimte om te ervaren dat dat wat je allemaal denkt over jezelf en het leven, voor een groot deel helemaal niet klopt. Hoor dat ze er zijn, zeg misschien tegen die gedachte “ik hoor je, het is ok”. Ik weet dat dit moeilijk is in het begin. Omdat de gedachten ons opslokken. Omdat we er middenin zitten en er ons aan vasthouden. Dat we dan het gevoel hebben, dat we onze gedachten zijn. Dus dan moet je een stap achteruitzetten, eruit - uit die gedachtestroom. Als je weet dat ze niet kloppen, hoef je je er niet aan vast te klampen. En zodra je loslaat, die gedachten, zul je zien dat er andere voor in de plaats komen.
Nou is dat in je eentje niet altijd een eenvoudig proces. En ik help je daar graag bij. Bij het helder krijgen van je gedachten. Bij het ontrafelen van hoe jouw gedachten jouw leven vormgeven, en of dat wel de meest handige manier is. En ik help je graag om te komen tot anderen gedachten, tot andere manieren om naar jezelf en je leven te kijken. Misschien is het wel tijd om jezelf dat te gunnen? Wacht dan niet langer en bel gewoon eens voor een kennismakingsafspraak. Dat is gratis en geeft je de kans om te ontdekken wat ik hierin voor je kan betekenen.