Na een periode van maar blijven doorzetten en volhouden, lukt het gewoon niet meer. Er wordt gewoon te veel aan je getrokken, iedereen wil wat van je en je weet niet meer hoe je nog aan al die vragen en verantwoordelijkheden moet voldoen. Het ging al een tijdje niet zo goed en toen gebeurde er iets thuis of in de familie of op je werk, waardoor er nog meer druk ontstond en het mis ging. De toch al overvolle emmer liep uiteindelijk niet alleen maar over, die viel helemaal om en al het opgespaarde water gutste eruit. Het is je uiteindelijk dan toch te veel geworden. Je bent niet gewoon moe, nee, je kunt echt niet meer. Fysiek niet, geestelijk niet. Je kunt huilen om niets, je ergens op concentreren of iets onthouden is niet te doen, je voelt je onrustig en gejaagd. Je kunt de hele dag wel slapen, maar je lijkt niet echt uit te rusten. De gewone dagelijkse dingen zoals boodschappen doen, of autorijden zijn al een te grote opgave. Eigenlijk lukt er nu gewoon helemaal niets. Dan ook nog die hoofdpijn telkens, of duizeligheid, maagpijn of hartkloppingen misschien. Je hebt het gevoel dat je de grip op je leven kwijt bent, je bent jezelf kwijtgeraakt. Dat maakt je ontzettend onzeker over jezelf en over de toekomst. Wat het allemaal nog weer erger maakt, want daar pieker je over om je daar dan weer in te verliezen. “Komt het ooit nog goed? En hoe moet het dan met….?”

 

Dit is een burn-out en hoewel iedereen natuurlijk anders is, zal het bovenstaande je op jouw eigen manier ergens bekend voor komen, zeker als jij er nog middenin zit. En het enige wat je wilt, is eruit komen. Je weer goed voelen en weer durven vertrouwen op je lichaam en op jezelf. Weer plannen maken en daar ook mee aan de slag kunnen. Weer vol energie meedraaien in de maatschappij en je steentje bijdragen. De grote vraag is hoe ga je dat doen? En vooral ook, hoe ga je dat doen, zonder weer in dezelfde valkuil terecht te komen?
 

Nu kun je gewoon ‘wachten tot het overgaat’ en dan op dezelfde voet doorgaan, of je kunt gaan onderzoeken wat die burnout jou te zeggen en te leren heeft. Achteraf zeggen mensen vaak dat ze uiteindelijk blij waren met een bepaalde crisis in hun leven, omdat het hen de ogen heeft geopend. Op het moment dat je erin zit, is het echt niet grappig, maar daarna kun je zien waarom en begrijp je pas de les. Dat kan voor jou deze burn-out zijn, jouw crisis en jouw les. Die burn-out overkomt je dan niet voor niets.
In het programma Burn-out Voorbij ga je hiermee aan de slag: Het motto is 'Leren van je burn-out en herstellen naar wie jij in essentie bent'. Wat is er gebeurd en waarom? En hoe kun je jezelf vervolgens weer oppikken, daar waar je jezelf was kwijtgeraakt? Weer contact maken met de essentie van wie jij bent.  Met wat jij wilt, en kunt, en van droomt. Ken je die nog en weet je dit nog? Waarschijnlijk nu niet zo goed, maar je bent er nog wel, die essentie van jou. Voorbij de burn-out sta jij op jou te wachten.